Voor exploitatieplannen zijn bij de invoering van de nieuwe Wet ruimtelijke ordening in 2008 geen bepalingen opgenomen voor het standaardiseren van exploitatieplannen. Dit ondanks dat het exploitatieplan veel raakvlakken heeft met andere instrumenten uit de ruimtelijke ordening en dan met name het bestemmingsplan. Het bekendste raakvlak is het gezamenlijk vaststellen van een exploitatieplan en een bestemmingsplan door een gemeenteraad. Hiervoor wordt soms de vaststelling vastgelegd in hetzelfde besluit.
Bij de reeds vastgestelde exploitatieplannen valt het op dat enkele gemeenten zoekende zijn hoe exploitatieplannen in een gestandaardiseerd jasje gegoten kunnen worden. Door de gezamenlijke vaststelling van een exploitatieplan en een bestemmingsplan, worden de standaarden van het bestemmingsplan gekoppeld aan een exploitatieplan. Elk bestemmingsplan heeft namelijk een unieke idn-code welke in de naamgeving wordt gebruikt. Enkele gemeenten gebruiken deze idn-code eveneens voor de bestandsnaamgeving van het exploitatieplan. Daarbij wordt het exploitatieplan gezien als bijlage van de toelichting van het bestemmingsplan en dus vooraf wordt gegaan met de code tb_. Dit is echter een gekunstelde manier om de plannen aan elkaar te koppelen. De werkelijke koppeling zou in de gml van beide afzonderlijke plannen geregeld moeten worden die vervolgens weer door software uitgelezen kan worden. Dit betekent dus ook dat voor het exploitatieplan een eigen gml-bestand opgesteld moet worden, waarvoor nog standaarden nog ontbreken. Zolang deze nog ontbreken blijft het behelpen met een nieuw ruimtelijk planfiguur te midden van een gestandaardiseerd vakgebied.
